Gien Janzen
Het leven Gien Janzen-Van Gog (Deurne,1954) en haar man Theo veranderde op 22 mei 2010 totaal toen zij te horen kregen dat hun zoon (25) was gesneuveld in Uruzgan.
De levenslustige korporaal der eerste klasse Luc Janzen van het 42e Bataljon Limburgse Jagers ging in maart 2010 voor de tweede keer op uitzending naar Afghanistan. Zeer begaan als
hij was met de leefomstandigheden van de kinderen aldaar zei hij aan de vooravond van die tweede uitzending tegen zijn moeder: "Ik heb er lang over nagedacht en ik ben eruit. Ik wil
weer terug, voor de kinderen, die hebben niks." Voor zijn bijdrage aan een betere wereld betaalde hij de hoogste prijs toen hij op 22 mei 2010 sneuvelde tijdens een IED-aanslag in
Uruzgan. Bij zijn ouders, Gien en Theo Janzen, kwam het nieuws als een mokerslag hun leven binnen. Vol ongeloof en verdriet begon er een onbeschrijfelijk moeilijke periode.
Hun enigst kind zou nooit meer thuiskomen.
Gien schreef er het boek 'Verzonken licht' over dat op 24 augustus 2016 verscheen. Het boek werd
gepresenteerd tijdens een drukbezocht symposium in het EventTheater Concertzaal Oosterbeek in Oosterweek. Dit symposium werd
georganisaeerd door White Elephant Publishing. Het eerste exemplaar van het boek werd door de schrijfster overhandigd aan aan generaal b.d. Peter van Uhm, oud-Commandant der Strijdkrachten.
In zijn voorwoord in het boek schreef Van Uhm: "Het schrijven van dit boek heeft Gien veel emotie en menige traan gekost. Al die herinneringen die naar boven kwamen, het verdriet en gemis. Toch vond ze de kracht om daarmee door te gaan. Dat heeft niet alleen geleid tot dit indringende maar ook mooie boek, maar ook tot het vinden van die weg vooruit in het leven."
Foto: Berry de Reus
Gerard van der Lee
Voor Indiëveteranen voelt het steeds weer als een trap na wanneer er in de media weer allerlei berichten opduiken over vermeende misstanden in Nederlands-Oost-Indië in de
periode 1945-1950. Zo voelde het ook voor reserve eerste luitenant b.d. (Huzaren van Boreel) Gerard van der Lee, toen er in de zomer van 2013 foto's werden gepubliceerd met in een
greppel aangetroffen lijken. Omdat op die foto's Nederlandse militairen afgebeeld stonden, werd in een landelijk dagblad gemakshalve meteen maar aangenomen dat zij degenen waren die
deze slachtpartij op hun geweten hadden. Diverse instituten zoals het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde
(KITLV) en het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies kondigden aan voornemens te zijn om een breed onderzoek te gaan doen naar Nederlands militair geweld in Indonesië in de genoemde periode. Het bracht Van der
Lee ertoe het boek 'Onze Jan in Indië' te schrijven.
Luitenant-generaal B. Hoitink, Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht (30 juni 2014 - 30 januari 2017), die het boek van Van der Lee van een voorwoord heeft voorzien: " Met het boek 'Onze Jan in Indië' is Gerard van der Lee er buitengewoon goed in geslaagd om een genuanceerd tijdsbeeld neer te zetten. Zijn beschrijvingen van de periode voor, tijdens en na de tijd in Nederlands-Indië laten de lezer intens voelen hoe het was. Door zijn zeer toegankelijke manier van schrijven, slaagt hij met dit boek erin om ook jongeren kennis te laten maken met de ervaringen van al die mannen die nauwelijks wisten wat hen destijds te wachten stond. Ervaringen die hen voor het leven tekenden."
Laurens van Aggelen
Laurens van Aggelen (Arnhem, 1964) publiceert sinds 1988. De afgelopen 32 jaar schreef hij als freelance journalist duizenden artikelen voor meer dan 40 publicaties, waaronder een
groot aantal gerenommeerde vak- en publiekstijdschriften van onder meer Elsevier Bedrijfsinformatie, CompuServe AOL (America Online), VNU, Magenta Publishing en de
Koninklijke BDU Uitgeverij. Daarnaast schreef hij jarenland voor de economiepagina van NRC Handelsblad.
Als schrijver debuteerde hij in 2006 met het boek 'Fluitend door het digitale mijnenveld' waarin hij zijn visie gaf op het gebruik van ICT op de werkvloer. Veel van de inmiddels
23 boeken die hij op zijn naam heeft staan hebben betrekking op de Tweede Wereldoorlog en het herdenken daarvan, militaire geschiedenis en veteranenzorg. Daarnaast is hij co-auteur
van zes andere boeken. Voor het boek '150 jaar Koninklijk Bronbeek', kreeg de auteur toegang tot het Koninklijk Huisarchief.
Van Aggelen schreef diverse jubileumboeken en biografieën alsmede het autobiografische boek 'Oorlogskind in vredestijd'. Voor zijn boeken
over Ken Mayhew en Edward Fulmer, beide
Ridder der Militaire Willems-Orde, schreef Zijne Majesteit
Koning Willem Alexander het voorwoord.
Voor zowel zijn werk als auteur als voor zijn langdurige inzet als vrijwilliger en bestuurslid van diverse organisaties, werd hij in 2016 door Z.M. de Koning benoemd tot
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
